احساسم

پسر عزیزم. نازگل مامان. میخوام برات از احساسم بگم، احساسی که نسبت به تو دارم. یکی یدونه من. کاش زودتر بزرگ بشی و حس منو درک کنی، بفهمی که چقدر دوستت دارم.بدونی که حتی تاب یک لحظه جدایی از تو رو ندارم.اینکه حسابی از خودم غافل شدم و همه فکر و ذکرم تویی، اینکه وقتی جایی دعوت میشم و یا برنامه ای بهم پیشنهاد میشه اول از هرچیز به فکر تو میوفتم. ولی نه !برای بزرگ شدن عجله نکن. تو همین الان هم درک میکنی که مامان چه اندازه عاشقته؟ همین که وقتی میخوابی بالای سرت میشینم و آروم آروم دستای کوچولوتو مییبوسم وقتی از خواب بیدار میشی و چشات به چشمای من میوفته فوری لبخند میزنی این نشونه اینه که تو هم احساس منو داری.وقتی صدات میکنم علی گلم، بدون اینکه برگردی فوری لبخند میزنی این یعنی حتی صدای منو هم تشخیص میدی

نازگل من یدونه پسر مامان. همیشه عاشقت میمونم. همیشه از ته دلم دوستت دارم.همه دنیای من شدی پسر گلم. همه دنیای من .حتی شبها با اینکه کنارم هستی و نفس هات به صورتم میخوره ولی باز خوابت رو هم میبینم

عزیزکم نمیدونم فقط چجوری خدا رو شکر کنم؟ چجوری قدر این نعمت رو بدونم و شکرش رو به جا بیارم؟ فقط از خدا میخوام منو لایق همچین نعمت بزرگی بدونه تا تو قند عسلم رو خوب و مودب و خداپسند بزرگ کنم